Van gastdocent binnen zes weken naar 36 uur op de hogeschool

Ze is hulpverlener in hart en nieren. Na een studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening aan de Haagse Hogeschool werkte ze jarenlang in de jeugdhulpverlening, inclusief de crisiszorg. Het goed begeleiden van kinderen bleef haar focus – ook toen ze als zelfstandig schooladviseur aan de slag ging. In de coronaperiode werd ze vanuit Hogeschool Leiden gepolst om lessen bij Sociaal Werk over te nemen, gezien de vele zieke docenten. ‘Ik startte met 4 uur per week, zat binnen een week op 8 uur en binnen zes weken werkte ik 36 uur op de hogeschool!’ Inmiddels is ze drie dagen teamleider en geeft ze nog één dag les.

Sietske Vuist

Sietske Vuist

Teamleider en docent

Hogeschool Leiden

Laagdrempelig uitproberen

‘Eigenlijk kwam het idee van mijn zus Femia. Zij werkt als managementassistent en informatieregisseur op de faculteit Sociaal Werk van Hogeschool Leiden, en polste of ik niet eens een les wilde overnemen; de opleiding en ervaring had ik in huis. Tijdens corona kon ik laagdrempelig inspringen als gastdocent en kijken of het wat voor mij was. Al snel maakte ik meer uren en kon ik zelfs vast blijven. Het beviel me, dus dat zag ik wel zitten.’ Ze geeft lessen rondom kindermishandeling, huiselijk geweld en traumasensitief werken. Na een tijdje werd ze tijdelijk inzetcoördinator en sinds januari 2025 is ze de vaste teamleider bij Sociaal Werk.

‘Het crisismens in mij’

‘Ik vond het fijn om eerst even alleen docent te zijn. Maar al snel pakte ik ook coördinerende taken op, zoals de stagecoördinatie. Coördineren zit in mijn dna, dat is waarschijnlijk het ‘crisismens’ in mij!’ De rol van teamleider past haar goed. Binnen Sociaal Werk is het nog een redelijk nieuwe functie. ‘Ik kijk naar de inzet van docenten, zetten we ze in op hun expertise en kwaliteiten? Ik kijk ook naar wat er nodig is. Ik voer functioneringsgesprekken en heb overleg met profielleiders.’ Hoe gaat het qua werkdruk? De piekmomenten? Daar heeft ze vooralsnog geen last van. Waar ze vandaan komt speelt hierin mee: ‘Loop maar eens een dagje mee in een echte crisis.’

Ruimte voor je eigen stijl

Ze vindt de hogeschool een fijne werkgever: ‘Faciliteiten zijn goed geregeld. Je hebt verantwoordelijkheden maar ook veel vrijheid, bijvoorbeeld in je manier van werken. Er is ruimte voor jouw stijl. Iedereen hier is bezig met goed onderwijs bieden aan de studenten en legt daarbij zijn of haar eigen accenten. Vooraf was ik wel benieuwd of ik bij de hogeschool zou passen. Ik heb vier kinderen en door m’n kinderen en het werken in het onderwijs heb ik mijn eigen visie gevormd. Gelukkig is hier, naast de kaders die er natuurlijk ook zijn, echt ruimte voor mijn visie.’

Trots op het vak

Ze heeft kinderen in dezelfde leeftijd als haar studenten. ‘Als ik lesgeef, lijkt het wel of ik bij mezelf aan de keukentafel zit. Ik vind deze doelgroep heel leuk om mee te werken. Ik heb geen zin om orde te moeten houden, maar de meeste hbo-studenten zijn echt intrinsiek gemotiveerd. Ik leer ze een vak – een vak waar ik zelf heel trots op ben. Geef je praktijkvoorbeelden, dan hangen ze aan je lippen. Ik werk het liefst vanuit verbinding. Ik voel me betrokken bij de studenten dus als er iets met ze is, raakt mij dat ook. Daarin ben en blijf je hulpverlener.’