Jasmin Pekaric
Jasmin Pekaric
Docent Fysiotherapie en Hoofd kennisdomein RCA
Werkzaam bij Hogeschool Utrecht

Docent, manager én nog een halve dag per week praktijkervaring

Hij is geboren in voormalig Joegoslavië, woont sinds 1997 in Nederland en volgde een opleiding Fysiotherapie bij Hogeschool Utrecht. Daarna ging hij aan de slag in een fysiotherapiepraktijk. Tijdens zijn werk pakte hij een tweede studie op: Pedagogische Wetenschappen aan de Universiteit Utrecht. Met beide diploma’s op zak werd hij – naast zijn werk in de praktijk – hogeschooldocent op zijn ‘oude’ opleiding. ‘Ik had altijd contact gehouden én wilde altijd al iets met jongeren doen.’

Meewerkend voorman

‘Tijdens mijn opleiding Fysiotherapie aan de HU was ik actief als lid van de Opleidingscommissie en de MR Gezondheidszorg. Ik heb altijd een lijntje met de HU gehouden. Toen ik een academische titel op zak had en er een vacature voor docent Fysiotherapie voorbij kwam, heb ik mijn kans gegrepen. Sinds 2006 ben ik hogeschooldocent – en nog steeds met heel veel plezier. Al heb ik in de tussentijd ook een managementrol.’ Naast docent is hij Hoofd van het kennisdomein Respiratoire en Cardiovasculaire Aandoeningen (RCA), een van de domeinen binnen het vak Fysiotherapie. ‘Zie mij als een meewerkend voorman: naast het personeelsbeleid ben ik verantwoordelijk voor de inhoud van het curriculum. Het is prettig dat ik zelf ook nog lesgeef binnen het domein.’

Connectie maken

‘Mijn eerste periode als docent kan ik me nog goed herinneren. Ik stond altijd al vrij makkelijk voor een groep, maar ineens sta je aan de andere kant. Dat was best spannend. Het heeft zeker twee jaar geduurd om me echt te vormen als docent. Met goede ondersteuning vanuit de HU: ik had een mentor en volgde een didactische cursus. Iedere docent die een start maakt, moet zijn eigen rol ontwikkelen. Iedereen maakt op een andere manier connectie met de studenten.’ Ook de docentrol zélf is behoorlijk veranderd in de loop der jaren: ‘Van verteller ben je veel meer coach en motivator geworden. Studenten gaan veel zelfstandiger aan de slag dan vroeger, moeten zelf de leiding nemen. Dat vind ik een goede ontwikkeling!’

Mooie constructie

Hij werkt nog een halve dag op de fysiotherapiepraktijk – ‘gedetacheerd vanuit de hogeschool, een ontzettend mooie constructie. Zo houd je feeling met de actualiteit. Als docent én als manager’. De rest van zijn fulltime werkweek is hij op de HU. Hij geeft een aantal lessen door het jaar heen; driekwart van zijn tijd gaat naar zijn managementrol. ‘Ik geef leiding aan vijftien docenten in mijn domein. Daarnaast beheer ik de internationale portefeuille van het instituut en ben ik MT-lid van een Europees netwerk voor Fysiotherapie in het hoger onderwijs.’ Dit geeft meteen weer wat hij zo mooi vindt aan het hbo: ‘Je kunt alle kanten op om jezelf als persoon te ontwikkelen. Docent, onderzoeker, manager. Je wordt echt gestimuleerd om je eigen weg te bepalen, die past bij jouw talenten.’

Blijvertje

Hij voert regelmatig sollicitatiegesprekken met potentiële nieuwe docenten. Wat geeft hij hen mee? ‘Dat de dynamiek binnen een hogeschool je moet liggen. En dat je je moet realiseren dat lesgeven méér is dan kennis overdragen. Veel belangrijker nog zijn kwaliteiten als begeleiden, motiveren, stimuleren. Daarnaast doe je ook administratie, beantwoord je mails, moet je handleidingen kunnen schrijven.’ Regelmatig komt hij nog oud-studenten tegen. ‘Zij solliciteren als docent, zijn stagebegeleider van onze studenten in de praktijk of je ziet elkaar op symposia.’ Hij ziet zichzelf nog een hele tijd op de hogeschool werken. Lachend: ‘Tis een blijvertje hoor!’