Nieuwe intro, nieuwe kansen
Het nieuwe studiejaar is weer begonnen. Na een fijne break van 6 weken mogen studenten en docenten weer aan de slag. Voor mij betekent dit niet alleen dat ik aan mijn tweede studiejaar als docent mag beginnen, maar ook dat ik voor het eerst mijn eigen coachklas heb. Van collega’s heb ik gehoord dat dit het docentschap net een stukje leuker maakt. Als coach zie je jouw klas een stuk meer dan alle andere klassen. Je leert de studenten beter kennen en staat dichter bij hun ontwikkeling als professional en als persoon.
Gelijk enthousiast
Toen ik hoorde dat ik deze rol op mij mocht nemen voor een eerstejaars klas, was ik gelijk enthousiast! Klaar om studenten bij te staan als het even moeilijk werd maar ook om successen te vieren. Genietend van het vooruitzicht om over een jaar propedeuses uit te reiken en ze succes te wensen voor het tweede jaar! Maar voordat wij samen aan deze reis konden beginnen, was er een hele belangrijke aftrap die plaats moest vinden. De intro.
Ik kon me bijna niet voorstellen dat de studenten die hier uitgelaten met elkaar stonden te dansen elkaar diezelfde ochtend niet of nauwelijks kenden
Meer dan een feestje
Toen ik vorig jaar als splinternieuwe docent Avans binnenstapte kreeg ik vrijwel gelijk de uitnodiging; kom je straks even kijken bij de intro? Het ging hier over het meest iconische onderdeel van de introductie van de opleidingen binnen mijn academie. Ik kwam heel strategisch net op tijd aan om mee te genieten van het avondeten en het feest en heb het als heel gezellig ervaren. Ik kon me bijna niet voorstellen dat de studenten die hier uitgelaten met elkaar stonden te dansen elkaar diezelfde ochtend niet of nauwelijks kenden. Toen besefte ik dat de introductie van de eerstejaarsklas veel meer is dan een verzameling leuke activiteiten.
De eerste dag
De eerste dag is altijd spannend. Je weet niet wat je kunt verwachten. Er zijn een heleboel nieuwe mensen waar je een goede indruk op wilt maken en je hoopt van harte dat alles soepel verloopt. Dat waren mijn zorgen als docent! Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe spannend deze dag voor de studenten moet zijn.
Samen met mijn enthousiaste collega’s, die ook eerstejaars-coach zijn, mocht ik een grote groep nieuwe studenten welkom heten op Avans. Studenten waren vooral stil en aan de gezichten te zien was er een flinke dosis gezonde spanning aanwezig. Na het warme welkom was het de hoogste tijd dat wij als coaches kennismaakten met onze klassen. Nadat ik het een en ander over mezelf heb verteld, hebben studenten zich door middel van een opdracht aan elkaar voorgesteld.. Dit moment was duidelijk een keerpunt. Het werd rumoerig in de klas en de gezelligheid barstte los! Ik moet toegeven dat dit voor mij een hele opluchting was.
Hoewel iedereen, inclusief ik, op dat moment nog wat los moest komen, was het gevoel van gemeenschap al volop aanwezig binnen de groep
Samen uit, samen thuis
De volgende dag was het zover, ongeveer 200 nieuwe studenten reisden op de fiets af naar een verrassingslocatie om daar samen een dagje leuke dingen te doen met overnachting! Ik maakte mijn belangrijkste regel voor mijn klas van tevoren duidelijk: samen uit, samen thuis. We laten niemand achter of alleen. Ik hoopte dat het bericht was overgekomen en wenste de studenten heel veel plezier.
De dag begon regenachtig, maar dat mocht de pret niet drukken! Bovendien liet het zonnetje zich snel genoeg zien. Het werd een sportieve belevenis vol teamspelletjes maar ook individuele opdrachten. Een van de eerste en leukste activiteiten was het waterskiën. Tot mijn verbazing was een grote groep studenten dapper genoeg om de uitdaging aan te gaan. De studenten die het water niet op gingen moedigden hun studiegenoten vrolijk aan.
Hoewel iedereen, inclusief ik, op dat moment nog wat los moest komen, was het gevoel van gemeenschap al volop aanwezig binnen de groep. Naarmate de dag verliep werd het steeds gezelliger en zag je langzamerhand beginnende vriendschappen ontstaan.
Een geweldig avontuur
De klas is tot ‘s avonds laat vooral samen geweest en iedereen mocht er zijn. Als coach was ik beretrots op hoe fijn iedereen met elkaar om is gegaan. Het introkamp was toch echt een hoogtepunt van mijn tijd bij Avans!
Diezelfde week was er nog een laatste introductieactiviteit: een creatieve speurtocht met een gezellige borrel om de week af te sluiten. Tegen het eind van de dag vertelde mijn klas dat ze met z’n allen zouden gaan bowlen na de afsluiting van de intro. Vrolijker kon je mij op dat moment niet krijgen! Toen wist ik het zeker, het zou een geweldig avontuur worden met deze gezellige eerstejaars.
Die intro kun je wel overslaan, toch?
Mijn collega’s zeggen het keer op keer (en ik sluit mij er helemaal bij aan); studenten die meedoen aan de introductie activiteiten binden zich een stuk sneller aan elkaar. Naar mijn mening is een fijne sociale setting een goede basis voor een fijne werkomgeving. Behalve dat de introductieweek gewoon hartstikke leuk is, biedt het de fundering voor een fijne carrière op het hbo. Dat wil je toch niet missen?