Waar ben ik nou echt goed in?
Waar ben ik nou echt goed in? Dat vroeg ik mij vorig jaar voor de zomervakantie af.… Ik ben opgeleid als bedrijfskundige en dan word je breed opgeleid, waarna je breed wordt ingezet. Want bedrijfskundigen heb je overal nodig, in elke soort organisatie. Je ontwikkelt een geweldige basiskennis (helicopterview) van diverse bedrijfskundige methodieken, modellen en systemen. Gaandeweg moet je je gaan specialiseren in 1 bepaald onderwerp, richting of vakgebied. Tijdens mijn studie was ik hier niet echt bewust mee bezig. Het keerpunt kwam in de zomer van 2015.
Toekomstbeeld
Ik was jaloers op mijn ‘kleine’ broertje vanwege zijn duidelijke ideeën over de toekomst. Hij wist al vrij snel dat hij architect wilde worden. Daar is hij ook heel doelgericht voor aan de slag gegaan, met de juiste studies en onder andere een stage bij Jo Crepain in Antwerpen. Diverse boeken stonden in zijn kast over ‘minimalistisch design’, klimaatneutraal bouwen, gebouwen die opgaan in de natuur, etc., etc. Mijn boekenkast bleef echter verstoken van boeken die ook maar iets te maken hadden met mijn studie.
Het keerpunt
Het keerpunt kwam tijdens een functioneringsgesprek met mijn toenmalig leidinggevende. Hij vroeg mij: ‘Waar word jij nou echt blij van en wat laat jou nou je bed uit komen in de vroege ochtend?’. Met dat soort levensvragen had ik mij nog niet echt beziggehouden. Waar ben ik nou echt goed in, waar word ik echt blij van en dan niet alleen in mijn werk/carrière, maar ook in mijn privéleven? Als ik die vraag kon beantwoorden, was ik een stap dichterbij waar ik echt goed in ben.
In de zomer van 2015 heb ik daar veelvuldig over nagedacht. Ik word blij van koken, het bedenken van nieuwe combinaties en lange avonden tafelen. Ik word blij van het maken van mooie foto’s waar ik trots op kan zijn. Maar ik word ook blij van het delen van specifieke kennis aan bijvoorbeeld studenten, zodat zij die kennis gebruiken om zichzelf te ontwikkelen. In de loop van de tijd is de boekenkast zich toch langzaam gaan vullen met een aantal interessante boeken als ‘De derde Industriële revolutie’ van Jeremy Rifkin, ‘Semco Stijl’ van Ricardo Semler en ‘Masterclass Steve Jobs’ van Carmine Gallo. Ik wilde veel meer weten over organiseren, inspireren en innoveren.
Solliciteren voor de functie van docent-onderzoeker
In november van 2015 werd ik gewezen op een vacature voor docent-onderzoeker voor de opleiding Human Resource Management aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Als je kijkt naar de wensen vanuit de vacature sloot dat niet helemaal aan, maar omdat lesgeven dus wel echt iets is wat bij mij past, besloot ik te solliciteren. Ik ben nu ruim een half jaar bezig in mijn nieuwe functie en deze stap in mijn carrière is de beste geweest die ik heb kunnen maken.
De functie van docent-onderzoeker combineert het lesgeven met een onderzoekscomponent, waarbij ik me voornamelijk bezig ga houden met de verbinding tussen onderzoek en onderwijs. Hoe breng ik het onderzoek naar het onderwijs? En hoe zorg ik ervoor dat het onderwijs (de studenten) een aandeel kan leveren aan het toegepaste onderzoek?
Het idee om meer verbinding te zoeken tussen onderwijs, onderzoek en praktijk sprak mij zeer aan, vooral ook omdat ik daar ik mijn vorige functie dagelijks mee bezig was. Op dit moment ben ik dan ook actief met het opzetten van een praktijkleerhuis voor de opleiding, waarbij we de verbinding willen versterken met de praktijk. Dat we als opleiding niet aanbodgestuurd maar vraaggestuurd gaan werken. Dat we niet vertellen wat we aan kunnen bieden, maar dat we vragen waar wij werkgevers kunnen ondersteunen. Over het praktijkleerhuis vertel ik in een later blog graag meer.
Leren door inspireren
Niet in de lesbanken maar voor de banken staan, dát was mijn nieuwe uitdaging en ik had er zin in!
Tijdens mijn studie kreeg ik les van een docent procesmanagement. We hebben veel discussie gehad over de rol van management, de manager en de taakvolwassenheid van de medewerkers. Deze discussies hebben de basis gelegd voor de manier (of visie, hoe je het wilt lezen) waarop ik met studenten omga. De student is de eigenaar van zijn of haar leerproces en bepaalt de route. Als docent kan ik de student helpen de route uit te stippelen of tijdens de route een seintje te geven wanneer er een afslag nadert. In de rol van docent ben je steeds meer bezig met het vormen van de student, waarbij je opschuift van leraar naar begeleider.
De (nieuwe) studenten inspireren, begeleiden en coachen door hun opleiding heen. Ik vind het prachtig om te zien als studenten geïnspireerd raken door docenten, dat ze vol enthousiasme aan de slag gaan met de opdrachten die ze aangereikt krijgen. Niet voor dat bord met die ellenlange ronkende PowerPoint presentaties, maar midden in de klas, tussen de studenten! Als docent probeer ik dan ook de opdrachten zo dicht mogelijk bij hun belevingswereld te laten aansluiten, zodat ze beter de koppeling leggen tussen de theorie en de praktijk en dat ze na afloop zeggen ‘hier heb ik echt iets aan gehad’.
Meer praktijkverhalen van hbo-docenten lezen? Klik dan hier.