‘Zo persoonlijk mogelijk ingaan op informatiebehoeftes.’

De opleiding Commerciële Economie die ze destijds volgde had ook marketing en communicatie in zich. De harde marketing lag haar minder, maar het stuk voorlichting vond ze erg leuk. Het was dus geen verrassing dat ze jarenlang in de Marketingcommunicatie werkte. Eerst in het bedrijfsleven, daarna in het hbo. Recent sloeg ze een nieuwe weg in met een nieuwe rol binnen dezelfde hogeschool: Aeres Hogeschool Wageningen.

Goed gevoel vanaf dag één

‘In mijn eerste baan verzorgde ik de Marketingcommunicatie voor een grote fabrikant van tuinhout in Zwolle, totdat ik samen met mijn man verhuisde naar het zuiden van het land. Het was even zoeken om een baan te vinden die ik net zo leuk vond. Gelukkig kwam er in november 2005 een mooie plek vrij binnen Stoas Hogeschool in Den Bosch. Ik kon hier een zwangerschapsverlof invullen bij Marketingcommunicatie en kon daarna blijven in een duo-functie. Ik had nooit aan het hbo gedacht, maar vanaf dag één dacht ik: dit is leuk! Samenwerken met collega’s én met studenten.’

Opstapje

Stoas Hogeschool werd later het huidige Aeres Hogeschool Wageningen. Haar werkplek verhuisde naar Wageningen. De Aeres faculteit daar richt zich voornamelijk op docentopleidingen voor het beroepsonderwijs (vmbo en mbo) in onder meer de groene sector. In Wageningen ontstond er behoefte aan een teamcoördinator Communicatie. ‘Ik ben enigszins in die functie gerold, ook op basis van mijn ervaring. Naast het coördineren van overkoepelende zaken was ik nog volop in de uitvoering bezig. Totdat het coördineren steeds meer tijd vergde. Ik miste de inhoud en kon in overleg weer terug naar de rol van Adviseur Communicatie. Ik hield me bezig met de positionering van de faculteit, maar vooral ook met studentwerving en -voorlichting. Daarin zat ik echt op m’n plek: mensen helpen en adviseren.’ Het bleek het opstapje naar haar huidige functie.

Vraagbaak

‘Tijdens de eerste coronagolf werd persoonlijke voorlichting aan potentiële studenten steeds belangrijker, ook omdat open dagen niet meer konden doorgaan. Er kwamen veel vragen binnen die beantwoord moesten worden. Heerlijk, uitzoeken wat voor informatie iemand nodig heeft. Samen met een collega die zich hier ook mee bezig hield, heeft dit geleid tot een nieuw loket: Opleidingsadvies en Toelating. Alle vragen over onze opleidingen komen nu centraal bij ons terecht.’ Ze noemt enkele voorbeelden: kan ik in voltijd of deeltijd studeren? Geldt voor mij een verkort traject? Wat zijn de kosten en is er mogelijk een subsidie? Ook meer praktisch: hoe organiseer ik een werkplek voor mijn stage? ‘Alles komt voorbij als je bedenkt dat we studenten van 17 jaar hebben, tot deeltijders van tegen de 60.’

 Mee (kunnen) bewegen

Op een gemiddelde werkdag heeft ze daarnaast allerlei overleggen. Bijvoorbeeld met de projectgroep die is opgericht met een aantal hogescholen om te stimuleren dat mensen een docentopleiding willen volgen en dat we maatwerk kunnen bieden. Ook zorgt ze ervoor dat veelgehoorde vragen slim worden doorvertaald naar de werving en voorlichting. ‘In al die 16 jaar dat ik hier nu werk, is werkelijk geen dag hetzelfde geweest. Er is altijd wel een landelijke beweging of een ontwikkeling in de sector, waarop je moet inspelen. In het onderwijs beweeg je continu mee met de maatschappij. Je wilt als onderwijsinstelling vooruit lopen of op z’n minst bijblijven. Dat vraagt wel een bepaalde flexibiliteit.’

Levende bewijs

Ze werkt op een relatief kleine, overzichtelijke faculteit. ‘Dat maakt dat contact heel laagdrempelig en persoonlijk is. Ik kan natuurlijk alleen maar voor de eigen hogeschool spreken, maar de sfeer die hier hangt vind ik heel prettig. En er zijn volop mogelijkheden om je te ontwikkelen in de richting waar jouw interesses liggen. Je ambities kenbaar maken en erover in gesprek gaan, daar is ruimte voor.’ Lachend: ‘Ik heb in elk geval nog geen dag bedacht dat ik eens om me heen zou moeten kijken.’