‘Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk’

Op het moment van spreken is zij het langst in dienst van iedereen binnen Stoas Vilentum. Op 1 juni 2016 maar liefst 32 jaar. Alleen dat al bewijst dat ze het naar haar zin heeft op de hogeschool. Na een economische mbo-opleiding combineerde ze tijdelijk een functie als uitzendkracht met een parttime baan als telefoniste/receptioniste bij Stoas. Al snel kon ze fulltime aan de slag en groeide ze door tot haar huidige functie.

Loopbaan
‘Toen ik hier begon in 1984 zaten we nog in één gebouw met de HAS in Den Bosch. Ik bemande de receptie en deed ook administratief werk. Na een paar jaar lag mijn focus alleen nog op de administratie, al kwamen er ook financiële zaken, PR- en conciërge-activiteiten voorbij. Weer enkele jaren later werd ik hoofd van de afdeling administratie.’ In 2011 verhuisde Stoas naar Wageningen en ontstonden een duidelijk afgescheiden receptie/administratie naast een destijds nieuwe afdeling Studentzaken, waar ze ging werken.

Veel contact met iedereen
‘We regelen alles voor de studenten van inschrijving tot uitschrijving, cijferregistratie, diplomering, roostering etcetera. Ons team bestaat uit vijf mensen. We hebben veel contact met iedereen. Studenten komen naar de balie met vragen. Docenten lopen binnen om cijfers in te leveren, informatie over een student op te vragen of zomaar even te kletsen.’ Naast haar werkzaamheden voor de afdeling Studentzaken is ze bestuurslid van de Personeelsvereniging.

Alles digital
‘Op een vrij kleine hogeschool als de onze heb je al snel wisselende taken.’ Adminstratieve werkzaamheden vormden altijd de rode draad. Al is er in de loop der jaren veel veranderd: ‘Vroeger typte ik nog op een typemachine met een carbonnetje. En ik leerde hoe ik zelf diploma’s kon calligraferen. Nu is alles digitaal, we printen diploma’s en hebben een geavanceerd studentenregistratiesysteem.’ Ze volgde dan ook allerlei cursussen en doet dat nog steeds regelmatig.

Eigen initiatief
Ze kent haar verantwoordelijkheden en wordt tegelijk heel vrij gelaten binnen de hogeschool. ‘Ik vind het leuk om dingen te verbeteren en krijg daar alle ruimte voor. Zo heb ik meer orde aangebracht in de wijze waarop we toetsen bewaren en speciale pasjes geregeld voor studenten met bijvoorbeeld dyslexie.’ De werksfeer omschrijft ze als open en ongedwongen. ‘We gaan heel informeel met elkaar om. Ik carpool elke werkdag met collega’s. Ondersteuning en docenten zijn goed geïntegreerd – we hebben elkaar nodig. Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk.’