Paulien van den Burg
Paulien van den Burg
Hoofddocent Social Work
Werkzaam bij Hogeschool Windesheim

‘Samen met mijn team het onderwijs vernieuwen, dat vind ik leuk!’

Ze startte als pedagoog in de kinderopvang. Daar coachte en adviseerde ze mensen, tot ze weer zelf de praktijk in wilde. In 2010 ging ze lesgeven op Hogeschool Utrecht/Amersfoort. Sinds 2013 werkt ze bij Windesheim. Eerst als docent, waarbij ze door de studenten zelfs werd verkozen als ‘Docent van het Jaar’. Sinds 2019 is ze Hoofddocent ofwel opleidingsmanager van de opleidingen Social Work in Almere.

Rode draad

‘De meeste energie haal ik uit werken met mensen en samen leren. Dat is altijd de rode draad voor mij! Of ik nou als docent bezig ben – ik sta nog steeds een halve dag per week voor de groep – of als opleidingsmanager de kaders uitzet.’ De overgang van docent naar hoofddocent verliep heel natuurlijk. Enkele jaren geleden was ze al projectleider van een werkgroep die het nieuwe curriculum voor Social Work vormgaf (de opleidingen Pedagogiek, Maatschappelijk Werk en Dienstverlening en Sociaal Pedagogische Hulpverlening werden hierin samengevoegd). ‘Ik merkte dat ik het heel leuk vond om een team mee te nemen in onderwijsvernieuwing, en samen een visie te ontwikkelen. Zowel op het beroep als op het type studenten dat je daarvoor opleidt.’

Bewust blijven lesgeven

Ze werkt fulltime. In de halve dag per week dat ze lesgeeft, ziet ze alle voltijdsstudenten uit het eerste jaar voorbij komen. ‘Het contact met de studenten is er dus nog steeds. Ze kennen me en stappen makkelijk mijn kantoor binnen. Er zijn ook opleidingsmanagers die zelf geen les meer geven, maar ik kies er juist heel bewust voor. Als we didactisch iets wijzigen, wil ik zelf kunnen uitproberen en ondervinden hoe het werkt. En ik heb gewoon heel veel plezier van het contact met studenten! De grinnikende klassen, de leuke discussies. En je blijft zelf ook leren, zowel inhoudelijk als persoonlijk. Soms is leren níet leuk, zowel voor de studenten als voor de docenten. Lukt iets niet? Dan vind ik het heel waardevol als ik eraan kan bijdragen dat iemand een stap zet of tot nieuwe inzichten komt.’

Teamwork

Naast het lesgeven stuurt ze een team van 26 docenten aan. ‘Ik voel mezelf geen manager in de klassieke zin van het woord, dus heel hiërarchisch en sturend. Ik pak mijn leiderschap eerder vanuit onderwijskundig en participerend perspectief. We zorgen als team met elkaar voor goed onderwijs. Ik zet de lijnen uit, begeleid collega’s die vastlopen of op een andere manier hulp nodig hebben en ik voer de waarderingsgesprekken. Ik doe klassenbezoeken om te kijken hoe de lessen verlopen – andersom is iedereen ook welkom in mijn klas!’ Daarnaast heeft ze veel overleg en afstemming. Van een hogeschoolbreed overleg met andere hoofddocenten of afstemming met de collega’s in Zwolle tot landelijke bijeenkomsten.

Divers én persoonlijk

De diversiteit van de studentenpopulatie in Almere spreekt haar aan. ‘Zeker de veelkleurigheid hier in Almere. Onze populatie vormt een prachtige afspiegeling van de huidige maatschappij.’ Ook waardeert ze de betrokken en informele sfeer. ‘In mijn huidige functie voel ik het nog steeds zo. De mensen van de receptie, de huismeesters, we kennen elkaar. Dat voelt heel vertrouwd.’ Piekdrukte kent ze nog steeds; ‘Maar ik kan het werk ’s avonds steeds beter loslaten. Mijn reistijd van een uur heen en een uur terug helpt daarbij – die tijd is echt voor mijzelf, om even te Netflixen of te lezen. Durven prioriteren en met humor de wereld tegemoet treden, daar kom je een heel eind mee in het hbo!’