‘Leergierige mensen iets bijbrengen over jouw vakgebied, hoe mooi is dat’

Na een HLO-opleiding ging hij naar Universiteit Groningen om zich verder te specialiseren. Hij promoveerde er op Polymeerchemie en stapte het bedrijfsleven in. Vijf jaar lang werkte hij bij AkzoNobel, waar hij veel research deed en nieuwe producten ontwikkelde. Tot het moment aanbrak dat hij iets anders wilde gaan doen. ‘Iets met onderwijs.’ Precies op dat moment kwam er een vacature vrij bij Fontys. Sinds eind 2010 werkt hij er met veel plezier als docent.

Kom bij ons!

‘Een vacature voor een Polymeerchemicus in mijn woonplaats Eindhoven. Voor iemand met bedrijfservaring, liefst ook gepromoveerd. Eigenlijk stond er gewoon: ‘Harry, kom bij ons!’ Ik ben meteen het diepe in gegaan. Ik startte namelijk in december, toen het schooljaar al begonnen was. Na een paar weken meedraaien met een docent stond ik zelf voor de klas. In eerste instantie gaf ik de Eerstejaarscursus Chemie. Een paar maanden later ben ik ook een Tweedejaarscursus Polymeerchemie gaan geven. Ik kon mijn eigen verhaal maken van de lesstof die er al lag. Dat was heel fijn: meteen het volle vertrouwen krijgen. Maak er maar je eigen ding van.’

Extra taken

Hij ziet duidelijk een verschil tussen de universitaire wereld en het hbo. ‘Een aangenaam verschil wat mij betreft. Op de universiteit ben je abstracter bezig, fundamenteler. Je wilt het naadje van de kous weten. Op de hogeschool is de hamvraag: wat kúnnen we ermee? Dat spreekt mij persoonlijk meer aan en ik zie dat ook terug bij de studenten. Er is een kortere koppeling tussen de theorie en de practicumzalen ingaan of projecten doen in het bedrijfsleven.’ Al vrij snel kreeg hij extra taken. Hij begeleidt stagiairs en afstudeerders en is ook al een paar jaar assessor. Juist die diversiteit bevalt hem.

Grotere wereld

‘Ik ben inmiddels van leerjaar een tot vier actief. Ik geef colleges, begeleid verdiepingsprojecten en begeleid studenten die bij bedrijven aan de slag zijn. Voor mijzelf is dat ook heel waardevol. Ik heb nauwe contacten met de stagebedrijven, kom overal over de vloer. In plaats van elke dag in hetzelfde laboratorium werken of over dezelfde producten praten, sta ik nu de ene keer in een kunststoffabriek en dan weer bij een bedrijf dat stalen buizen uit de petrochemische industrie schoonmaakt. Niet voor langdurige projecten, maar voor afwisselende korte projecten. Je wereld wordt veel groter!’

Vakidioot

Hij maakt deel uit van een docententeam van ruim twintig man. Een zeer gemêleerd gezelschap. ‘Er zijn theorie- en praktijkdocenten. Mensen met een achtergrond in de chemie, biologie of technologie. De een is vijfentwintig, de ander gaat bijna met pensioen. Die mix zorgt voor een goeie onderlinge samenhang, een leuke sfeer en je hoort steeds weer nieuwe dingen.’ Het bezig zijn met de studenten geeft hem nog altijd energie. ‘Die blikken als het spreekwoordelijke kwartje valt. En zeker ook het werken in kleinere projectgroepen, met meer individuele aandacht en echte discussies. Niet iedereen is de vakidioot die jij zelf bent, maar je werkt met leergierige mensen die je kunt stimuleren om zichzelf te ontwikkelen. In jouw vakgebied en als persoon.’