Later als ik groot ben word ik manager
Later als ik groot ben…. Dan wil ik een hele goede baas worden, die mensen helpt om productiever te worden en die het bedrijf meer winst laat maken. Of (dat denk ik nu) dan ben ik een goede leider waar mensen graag voor willen werken omdat hij inspireert en tot goede resultaten komt. Tegenwoordig heet die functie ‘manager’, maar de strekking van de positie is toch hetzelfde. Dat was mijn plan een jaar of 20 geleden.
Een breed begrip
Het begrip manager lijkt zo ingeburgerd, maar niemand heeft een goed idee wat een manager nou echt doet. Om je een idee te geven hoe ingeburgerd: Google vindt in 0,59 seconden ‘ongeveer 2.580.000.000 resultaten’ op het woord management, volgens mij een winnaar op Google. Voor een snelle vergelijking van de immensiteit heb ik er even wat andere zoekresultaten bij gezet. Laat die maar even op je inwerken.
Management – Ongeveer 2.580.000.000 resultaten (0,59 seconden)
Manager – Ongeveer 1.850.000.000 resultaten (0,57 seconden)
Football – Ongeveer 1.270.000.000 resultaten (0,82 seconden)
Trump – Ongeveer 838.000.000 resultaten (0,38 seconden)
Clinton – Ongeveer 473.000.000 resultaten (0,57 seconden)
Nederland – Ongeveer 356.000.000 resultaten (0,90 seconden)
European Union – Ongeveer 290.000.000 resultaten (0,76 seconden)
Barack Obama – Ongeveer 176.000.000 resultaten (0,56 seconden)
HBO – Ongeveer 127.000.000 resultaten (0,48 seconden)
HRM – Ongeveer 36.000.000 resultaten (0,32 seconden)
Eredivisie – Ongeveer 29.800.000 resultaten (0,52 seconden)
Leiderschap – Ongeveer 2.380.000 resultaten (0,46 seconden)
Bron: Google, geraadpleegd op 25 november 2016
Wat is een manager?
Over de vraag wat een manager precies doet zijn vele boeken volgeschreven. Op aanraden van een twittercontact heb ik het boek ‘Bullshitmanagement’ van Jos Verveer aangeschaft. Ik had het boek in een dag uit en na het lezen ben ik toch eens gaan nadenken. Wat doet een manager eigenlijk? Of nog concreter: Wat is zijn of haar toegevoegde waarde voor de organisatie? En wat is de titel manager eigenlijk waard? Iedereen is tegenwoordig een manager, omdat het wellicht chique klinkt. De schoonmaakster wordt interieurmanager, de tuinman is ineens een outdoormanager, de bewaker een safetymanager en de mooiste is toch wel de ICT-medewerker, een ‘Systems Availability Manager’. Gewoon wow! Is de titel manager in de toekomst iets wat geassocieerd wordt met strafcorvee en geen betekenis meer heeft??
Waarom vertel ik dit?
Ruim een jaar geleden, toen ik nog beleidsmedewerker was, zag ik een duo eerstejaarsstudenten lopen (later bleek dat het bedrijfskundestudenten waren). Ik ving een gesprek op dat beiden graag manager wilden worden. Ik sprak hen aan en vroeg wat ze zich daarbij voorstelden. Na een interessant gesprek kwamen we tot de kern. Hun antwoord: als bedrijfskundige word je klaargestoomd voor een managementpositie. Mijn wedervraag aan hen: “Welke taken heeft een manager dan?”. Beleid maken, procedures schrijven of de processen van de afdeling in kaart brengen, dachten ze. In de praktijk wordt een aantal van deze taken overgelaten aan een beleidsadviseur. De manager is veel te druk met het managen; het bijwonen van klankbordgroepen, stuurvergaderingen of andere vergaderingen.
Begin november kwam ik een van beide studenten opnieuw tegen in de wandelgangen. We herkenden elkaar en kwamen in gesprek over het onderwerp van vorig jaar. Zijn medestudent was inmiddels afgehaakt omdat hij het vakgebied toch niets vond. De student waarmee ik in gesprek was, wist inmiddels veel beter wat hij wilde. Hij wil teams begeleiden in het verandertraject van ICT-processen.
Als docent moet je mee kunnen komen met die digitale ontwikkelingen. Gelukkig ben ik jong en kan het tempo (nog) goed bijhouden
Een goed beeld van later?
Net als ik (een aantal jaar geleden) hebben veel studenten nog geen idee wat ze later willen gaan doen na hun studie of dat ze überhaupt wel de juiste studie volgen. Tijdens mijn lessen praat ik vaak met studenten over de werkzaamheden die ze nu doen, later willen gaan doen en of dat past bij de studie die ze nu volgen. Ik merk dat er vaak een verkeerd beeld heerst over bijvoorbeeld het vakgebied HRM. Ik hoor dan dingen zoals “lekker een beetje met mensen praten tijdens sollicitatiegesprekken”, “beetje coachen” want met mensen werken vind ik wel leuk of “personeel managen” want daar ben ik wel goed in bij mijn bijbaantje”. Als we dieper ingaan op de werkzaamheden van een HRM’er dan blijkt het niet altijd aan te sluiten bij wat studenten verwachten. Dat ‘personeel managen’ niet het enige is waar je dagelijks mee bezig bent. Gelukkig reageren studenten positief op deze extra ‘werkzaamheden’, zoals tijdens een bedrijfsbezoek met mijn studenten waarbij ik de vraag stelde “sluiten de dingen die je vandaag hebt gezien ook aan bij de werkzaamheden die je na de studie wil gaan doen?”.
Werk nu en in de toekomst
Een belangrijk onderwerp waar de HRM studenten mee te maken krijgen is duurzame inzetbaarheid, hoe zorg je ervoor dat werknemers hun werk nu en in de toekomst goed kunnen blijven uitoefenen. Oude werknemers stromen uit en de jongere generaties gaan een deel van deze plekken opvullen en begeleiden oudere werknemers in de transitie van werk naar pensioen. Daarmee komt een nieuwe manier van samenwerken, wat ik ook al terug zie tijdens mijn lessen. Zo hebben mijn oudere collega’s bijvoorbeeld wat meer tijd nodig om het smartboard werkend te krijgen terwijl de studenten die presentatie realtime naar elkaar streamen en daarin direct hun aantekeningen maken. Als docent moet je mee kunnen komen met die digitale ontwikkelingen. Gelukkig ben ik jong en kan het tempo (nog) goed bijhouden.
Meer praktijkverhalen lezen? Klik dan hier.