“Onderwijs is een levenswijze”

Sandra Klaverveld is onze nieuwste blogger. Daar zijn we blij mee, want ze heeft behoorlijk wat te melden. Over haar mooie vak als docent Social Work, natuurlijk. Want mooi ís het, werken met studenten: “Het is eervol om kennis over te mogen dragen aan jonge mensen.”

Sandra, waarom heb je besloten voor ons te gaan bloggen?

“Ik zag een oproep staan op de site en voelde me aangesproken. Ik vind schrijven fijn, in het bijzonder over het contact met studenten en wat er gebeurt in de klas. En ik denk dat ik wel wat te melden heb. Ik heb in het verleden veel geblogd. Toen ik 42 was, ben ik begonnen met mijn transitie van man naar vrouw en dat proces heb ik uitgebreid beschreven. Ik zie veel verwarring bij veel jonge mensen rondom het thema lhbti+. De man-vrouwhokjes zijn minder vanzelfsprekend tegenwoordig, wat op zichzelf goed is. Maar tegelijkertijd geeft dat minder houvast. Wat ik dan wel weer mooi vind om te zien, is dat er elk schooljaar wel een paar mensen zijn die anders zijn dan de heteroseksuele norm en daar ook voor staan. Toen ik de transitie doormaakte, was ik nog echt een happening, omdat het zelden voorkwam.”

Het is dus normaler geworden om te kunnen zijn wie je bent?

“Ja, en dat vind ik wel heel tof om te zien. In hun toekomstige werk moeten mijn studenten zichtzelf ook durven laten zien. Ik geef les aan studenten Social Work, die later gaan werken met mensen die allerlei problemen hebben. Dan moet je persoonlijke vragen durven stellen. Maar als je van de ander wil dat die zich openstelt, moet je dat ook zelf doen. In mijn lessen komen daarom regelmatig persoonlijke verhalen langs. Over iemands jeugd, achtergrond, vriendschappen, levenslessen…”

Is het voor je studenten ook normaal dat je transgender bent?

“Ja. Het is ‘kip-ei’. Als je er normaal over doet, wórdt het ook normaal. Ik voel me wel schatplichtig om het erover te blijven hebben. Om te laten zien dat je met je leven kunt doen wat je wil, door te zijn wie je bent.”

Waar ga je het vooral over hebben in je blogs?

“Over de schoonheid van het vak. Het is echt een cadeau om met jonge mensen te mogen werken en al hun verhalen te horen. Die verhalen wil ik graag vertellen. Maar ik ga het ook hebben over dingen waar ik me zorgen over maak. Zo merk ik dat de sociale vaardigheden van studenten sinds corona echt achteruit zijn gegaan. Ander voorbeeld: laatst moesten studenten voor een bepaald thema boeken raadplegen als bronnen. Ik kreeg toen de serieuze vraag of het echt wel nodig was om die te lezen. Studenten zijn gewend om snel online informatie op te zoeken. Het effect daarvan is dat ze veel oppervlakkiger kennis vergaren. Nou ja, dit soort ontwikkelingen zijn voor mij ook een mooie uitdaging om toch hun nieuwsgierigheid te kietelen.”

Wat heeft jou positief verrast in het onderwijs?

“Dat er zulke ontzettend leuke, slimme mensen werken. Ze hebben allemaal iets extraverts in zich, praten heel makkelijk. Soms wordt het wel een beetje een kippenhok op de gezamenlijke werkplek. Daarom bereid ik mijn lessen ook het liefst thuis voor. Die ruimte is er ook.”

Wat wil je lezers die willen gaan werken in het hbo meegeven?

“Dat het eervol is om kennis over te mogen dragen aan jonge mensen. Dat dit mij enorm veel werkplezier geeft. En dat onderwijs een levenswijze is. Het is officieel een nine-to-five-job, maar in het echt is dat het niet. Vaak doe ik ’s avonds of in het weekend nog dingen, omdat het lekker rustig is. Ik krijg op zondag ook vaak berichtjes van studenten die iets missen terwijl ze de volgende dag iets moeten inleveren. Hoe ik de balans in evenwicht hou? Door mijn werk goed te structureren. Door goed af te wegen welke extra taken ik wel en niet op me neem. En vooral door leuke vakken te geven!”