‘Regelmatig vraag ik mijn studenten: waar hebben júllie behoefte aan?’

Ze studeerde Farmacie aan de Universiteit Utrecht, deed een promotietraject in de neurofarmacologie in Zürich en een post-doc Celbiologie in het UMC Utrecht. Tot ze op het punt kwam dat ze zich afvroeg: ‘Ga ik verder in de academische wereld, of ga ik iets heel anders doen?’ De industrie in bijvoorbeeld als onderzoeker, of… het onderwijs in. Uit een loopbaanworkshop kwam het antwoord: het zou zonde zijn om níet het onderwijs in te gaan! Nu werkt ze alweer twaalf jaar met heel veel plezier in het hoger beroepsonderwijs.

Wilde je altijd al lesgeven?

‘Nou sterker nog, ik héb altijd al lesgegeven. Dansles, Scheikunde en Biologie aan VWO-leerlingen (bijbaantje), en tijdens mijn promotietraject op de universiteit  verzorgde ik een biochemisch practicum. Toen ik me afvroeg hoe ik verder wilde, kwam de vacature voorbij van docent Farmacologie op de Hogeschool Utrecht. De loopbaanworkshop gaf de doorslag, ik solliciteerde en ben het geworden. Toen ik solliciteerde, was ik zwanger. Ik heb altijd in deeltijd gewerkt (drie dagen). Nu ben ik, naast docent, alweer negen jaar coördinator van de leerlijn Praktijkgericht Onderzoek.’

Kun je je de eerste les die je op de hogeschool gaf nog herinneren?

‘Ik was veel te diep voorbereid! Ik kom natuurlijk uit de academische wereld, dus dat was even zoeken: hoeveel moeten ze weten? Hoe diep moet ik gaan? Ik ben gelukkig vanaf het begin goed begeleid door een docent-maatje. Qua kennis is het belangrijk dat onze studenten op hoofdlijnen een goede gesprekspartner zijn in het werkveld. Qua onderzoek hoeven ze geen wetenschappelijk onderzoek op te kunnen zetten, maar is het wel belangrijk dat ze leren kritisch te denken en  onderzoeken kunnen lezen en interpreteren. Vanuit mijn achtergrond in de onderzoekswereld, zie ik extra goed hoe gestructureerd het onderwijs eigenlijk is opgezet. Daar schrijf ik zeker nog een blog over!’

Wat voor type docent ben jij?

‘Van mijn studenten krijg ik terug dat ik goede en duidelijke lessen verzorg. Enthousiasme karakteriseert mij denk ik ook; ik breng graag over dat het hartstikke leuk en super interessant is allemaal! Ik sta regelmatig stuiterend van de energie voor de klas. Dan geef ik de studenten wel mee: ga ik te snel, trek me vooral aan m’n jasje. Ik zoek de balans tussen behulpzaam en betrokken zijn en tegelijk studenten stimuleren om zelf iets uit te zoeken. Regelmatig vraag ik ze ook: waar hebben júllie behoefte aan? Als mens geef ik mijn studenten graag mee dat ze mogen ontdekken wat ze leuk vinden en goed kunnen – onze opleiding is zeer breed dus ze kunnen veel kanten op. Inhoudelijk is mijn boodschap: ook al word je geen onderzoeker; onderzoeksvaardigheden kun je overal gebruiken.’

Hoe zien jouw werkweken eruit?

‘Ik denk dat ik globaal 50% lesgeef en 50% coördineer. Dan geef ik bijvoorbeeld een aantal werkcolleges per week, soms ook een hoorcollege. Daarnaast ben ik veel achter de schermen bezig. Gegevens voor de roosteraars aanleveren, cursushandleidingen en informatie voor studenten samenstellen, groepjes afstudeerders begeleiden, nieuwe toetsen ontwerpen, cursussen evalueren, contacten met het werkveld onderhouden. Er is kortom van alles te doen hier.’

Hoe blijf je zelf up-to-date in je vak?

‘Laatst had ik nog een congres over toetsen. Altijd leuk om andere hbo-collega’s te ontmoeten en tips uit te wisselen. Er zijn twee zaken die je moet bijhouden; je vakinhoud én je didactische vaardigheden. Binnen de hogeschool zijn er gelukkig ook allerlei workshops en studiedagen.’

Bloggen is niet nieuw voor jou!

‘Dat klopt, twee jaar geleden ben ik al gaan bloggen voor mijn opleiding bij de Hogeschool Utrecht. In eerste instantie om de band met studenten van onze opleiding te versterken. Wat doen we eigenlijk allemaal voor jullie? Inmiddels blijkt dat ook oud-studenten de blogs graag lezen, heel leuk vind ik dat. Nu ga ik ook bloggen voor een andere doelgroep; ik heb er veel zin in.’